Wykopaliska i Rekonstrukcja Farmy z X wieku

Pierwotnie istniejąca farma w Eiríksstaðir została prawdopodobnie opuszczona przez Eryka i jego rodzinę w połowie X wieku, pozostawiając długi dom, stodołę i budynki gospodarcze, które po pewnym czasie popadły w ruinę. Szczęśliwie dla nas, oznaczało to, że mogliśmy zinterpretować pozostawione przez nich zabudowania i uzyskać przybliżony obraz tego, jak wyglądało ich życie na farmie.
Pierwszym uczonym, który odnotował obecność tego miejsca w 1894 roku był mężczyzna, który nazywał się Brynjúlfur Jónsson. Rok później Þorsteinn Erlingsson odkopał część ruin budynków. Co ciekawe, stodoła, która obecnie popadła w całkowitą ruinę, wtedy była wyraźnie widoczna na powierzchni ziemi.
Ówcześni badacze nie posiadali wiedzy ani technologii, aby wykonać wykopaliska zgodnie ze współczesnymi standardami archeologicznymi. Odkrywki dokonane w latach 1938 oraz 1997-2002 były o wiele bardziej przydatne dla nauk niż pierwsze badania pod koniec XIX wieku. Obecnie wiemy, że na farmie znajdowały się co najmniej dwa budynki - nie licząc stodoły - datowane na okres od 850 do 1000 roku n.e. Jednym z nich był mały długi dom, w którym mieszkali ludzie, a drugim ziemianka, która prawdopodobnie służyła kobietom jako miejsce do tkania, prania i kąpieli. Możliwe, że istniało o wiele więcej budynków, których jeszcze nie zlokalizowano. Być może w przyszłości uda się odnaleźć więcej pozostałości i dowiemy się dokładnie jak to miejsce kiedyś wyglądało.
Wewnątrz domów nie odnaleziono zbyt wielu przedmiotów, jedynie kilka gwoździ, ciężarków tkackich, kamieni do ostrzenia i złamany okółek wrzecionowy. Nawet te kilka znalezisk pokazuje nam, jakie zadania wykonywane były na farmie, przykładowo wyrabianie własnego sukna z wełny i włókien roślinnych oraz doskonalenie narzędzi rolniczych. Ciekawym znaleziskiem były pozostałości po rafinacji żelaza, które wskazywałyby na to, że wydobywano metal ze złóż w dolinie. Obszar ówczesnego Eiríksstaðir był porośnięty lasem brzozowym, który służył jako dobre źródło drewna budulcowego oraz opału.
Obecne zabudowania powstały dzięki lokalnej inicjatywie przy wsparciu komitetu doradczego złożonego z archeologów pracujących dla Muzeum Narodowego.
Struktura Obecnego budynku powstała w oparciu o badania dotyczące najstarszych budowli tego typu z Islandii i krajów sąsiadujących z tego samego okresu. Drewno, które zostało użyte do budowy Eiríksstaðir znaleziono wyrzucone na brzegach Islandii.
Dom został zbudowany przy użyciu odtworzonych narzędzi z Epoki Osadniczej, zrekonstruowanych na podstawie znalezisk archeologicznych i eksperymentalnych technik archeologicznych. Żłobienia i dekoracje wzorowane są na artefaktach z tego samego okresu. We wnętrzu umieszczono boazerię, a krokwie stropowe mają okładzinę z chrustu z potrójną warstwą darni tworzącą dach. Ściany darniowe zbudowano z kęp darni połączonych sznurkiem (prawdopodobnie była to oryginalna technika budowlana odkryta w trakcie wykopalisk).
Możesz przeczytać więcej tutaj:
https://www.thjodminjasafn.is/media/rannsoknir/1998-11-Eiriksstadir-i-Haukadal.pdf
oraz:
https://www.thjodminjasafn.is/media/rannsoknir/1997-15-Fornleifarannsokn-a-Eiriksstodum.pdf )”
